Кратък горнолужишко-български Разговорник 4

Метереологично време

(in Bulgarian)

Kajke je dźens(a) wjedro?  -  Какво е времето днес?

Dźens je jara rjane wjedro.  -  Времето днес е много хубаво.

Je jara hubjene wjedro.  -  Времето е много лошо.

Je sucho, mokro.  -  Сухо е, мокро е.

Je dešćikojte, mhłowojte a wětřikojte wjedro.  -  Дъждовно, мъгливо и ветровито

време е.

Je ćopło.  -  Топло е.

Je chłódno.  -  Хладно е.

Wjedro je dźens njestajne: raz słónco swěći (pali), raz so dešćik dźe.  -  Времето

днес е неустойчиво: ту грее слънце, ту вали дъжд.

Tale tužnota njeje k wutraću.  -  Този задух не се издържа.

Poću so po cyłym ćěle.  -  Цялото ми тяло се поти.

Je tužno.  -  Задушно е.

Wěsće přińdźe hrimanje.  -  Със сигурност ще дойде буря.

Hižo je so zabłyskło.  -  Вече започна да се святка.

Hrima so.  -  Гърми се.

Hižo překapuje. Próši, miholi so.  -  Вече прекапва. Вали дъжд, ръми.

Dešćik bórze přestanje.  -  Дъждът скоро ще спре.

Je wonka zyma?  -  Навън студено ли е?

Tak zyma hišće było njeje; sym wšón  zmjerzły / přemjerznjeny.  -  Толкова

студено досега не е било; целият измръзнах.

Je rěka hižo zamjerzła?  -  Реката замръзна ли вече?

Je woškrot.  -  Има поледица.

Sněh so dźe.  -  Вали сняг.

To budźe wulka wějeńca.  -  Ще има голяма виелица.

Dźens je sylny wětr.  -  Днес има силен вятър.

Wětřik je so wobroćił, je woćichnył.   -  Вятърът се обърна, утихна.

Taje.  -  Снегът се топи.

Kurjawa stupa (so zběha), rosa pada.  -  Облаците се вдигат, пада роса.

Widźiće tučel?  -  Виждате ли дъгата?

Je hižo nóc. -  Вече е нощ.

Měsačk swěći.  -  Луната свети.

Разходка.

Pójmy so chwilku přechodźować.  -  Да отидем да се разходим малко.

Pójmy za město.  -  Да отидем извън града.

Nochceće so přechodźować?  -  Не искате ли да се разходим?

Jara rady. Lubuju čerstwy powětr.  -  Естествено. Обичам свежия въздух.

Póńdźemy do lěsa abo jenož do polow?  -  В гората ли ще отидем, или в полето?

Kaž je Wam lubo. -  Както Вие искате.

Wuhladamy narodnu drastu.  -  Ще разгледаме народните носии.

Wróćimy so do wječora?  -  Ще се върнем ли до вечерта?

Zawěsće. Wječor smy zaso doma.  -  Естествено. Вечерта ще си бъдем отново вкъщи.

To sym wjesoły. Dyrbju sej potom hišće zapisać dźensniše zaćišće.  -  Радвам се. Трябва след това да си запиша впечатленията от деня.

Póńdźemy po tutym pućiku?  -  Да тръгнем ли по тази пътечка?

Tu je rěčka a přijomny chłódk.  -  Тук има рекичка и е приятно прохладно.

Sydńmoj so do trawy.  -  Да седнем на тревата.

Chwilku wotpočujmoj.  -  Да си починем малко.

Njepřińdźemoj pozdźe?  -  Да не закъснеем?

Ně. Mamoj dosć časa.  -  Не. Имаме доста време.

 Sym hižo mučny.  -  Вече съм изморен.

Mamy hišće daloko?  -  Далеч ли е още?

Wróćimoj so.  -  Ще се върнем.

Derje. Ale wy přejara chwataće.  -  Добре. Но Вие много бързате.

Směrka so hižo.  -  Вече се стъмва.

Běše to přijomne přechodźowanje.  -  Това беше приятна разходка.

Jutře zaso póńdźemoj druhdźe.  -  И утре ще отидем някъде на разходка.

Móžno, zo přińdu.  -  Може би ще дойда.

Božemje! Na zasowidźenje! /   -  Довиждане!

  Source: Елена Любенова. Граматика на горнолужишкия език. Пловдив. 2003.