Кратък горнолужишко-български Разговорник 2

Уча лужишки езици

(in Bulgarian)

Rěčiće serbsce?  -  Говорите ли лужишки?

Wuknu hakle; dźe to trochu pomałku.  -  Все още ги изучавам, но напредвам много бавно.

Haj, ale wy wuknjeće jenož hornjoserbski!  -  Да, но Вие изучавате само горнолужишки!

Je dźě  hišće druha serbska rěč?  -  Има ли и друг лужишки език освен горнолужишки?

Wězo. Serbja so dźěla na Hornich Serbow a Delnich Serbow. Wobě hałuzy rěčitej swoju wosebitu narěč.  -  Разбира се. Лужица се дели на Горна и Долна Лужица.  Хората от двете Лужици говорят на горнолужишки и долнолужишки език.

Prošu was, prajće mi: je wulki rozdźěl mjez woběmaj narěčomaj?  -  Кажете, моля Ви, има ли голяма разлика между двата езика.

To je woprawdźe dźiw, zo je sej tak małki narod swoju narodnosć wuchował přez wšitke časy.  -  Наистина е удивително, че един толкова малък народ все пак е успял да оцелее през вековете.

Tajki narod nihdy njezahinje.  -  Такъв народ не може да изчезне.

Z ćim wjetšej lubosću budu serbsce wuknyć.  -  Сега с още по-голямо удоволствие ще изучавам лужишките езици.

Haj, wukńće!  -  Радвам се за това! (Да, учете!)

Kóždy započatk je ćežki, ale wutrajnosć wjedźe k dospołnosći.  -  Всяко начало е трудно, но с упоритост всичко се постига.

Štož čitam, rozumju skoro wšo.  -  Когато чета, разбирам почти всичко.

Hdyž něchtó pomału rěči, tež hižo dosć rozumju. -  Разбирам също така и когато се говори по-бавно.

Tak bywa pola kóždeje rěče.  -  Така е  с всеки език.

Jelizo je wam lubo, budu z wami jenož serbsce rěčeć.  -  Ако не Ви е неприятно, ще говоря с Вас само на лужишки.

Budu Wam jara dźakowny za to.  -  Ще Ви бъда много благодарен за това.

Prošu, čińće tak přeco, hdyžkuli so zeńdźemoj / zeńdźemy. -  Моля Ви, правете го винаги, когато се срещнем.

Zawěsće. Započinam tež wuknyć.  -  Със сигурност. Започвам също да уча.

Hdy bych něšto rjekł, štož njerozumiće, jenož so hnydom woprašejće. -  Ако кажа нещо, което не разбирате, веднага ме попитайте.

Lubjerad to wospjetuju a wujasnju woznam słowa abo cyłeje sady.  -  С удоволствие ще повторя и ще обясня значението на думата или на цялото изречение.

Kak dołho hižo wuknjeće?  -  От колко време учите?

Na połdra měsaca.  -  От месец и половина.

  

Maće wučerja?  -  Имате ли учител?

 Haj, chodźi ke mni dwójce – trójce wob tydźeń: póńdźelu, srjedu a druhdy tež sobotu.  - Да, идва при мен два-три пъти седмично: в понеделник, в сряда, а понякога и в събота.

Widźu, zo w serbšćinje derje postupujeće.  -  Виждам, че бързо напредвате.

Ja so často prašam, kak so to a wono mjenuje. -  Често питам как се казва това или онова.

Štož to rěka (woznamjenja)? -  Какво означава това?

Wospjetujće to, prošu, hišće jónu!  -  Повторете това, моля, още веднъж!

Source: Елена Любенова. Граматика на горнолужишкия език. Пловдив. 2003.